Duiveltjesiep terug in Utrecht: nakomelingen van 184 jaar oude boom geplant

De duiveltjesiep (ook wel ruwe iep of Ulmus Galbra 'Cornuta') is een zeldzame boomsoort met een belangrijke ecologische functie. De naam duiveltjesiep is te danken aan de diep ingesneden bladeren met 2 spitse 'oortjes' aan het uiteinde. Wethouder Susanne Schilderman (Openbare Ruimte): “Het is bijzonder dat de duiveltjesiep, die zo’n kenmerkende rol in het straatbeeld van Utrecht heeft gehad, nu terugkomt in de stad. We brengen een stukje levende geschiedenis terug; een slimme manier om groen erfgoed voor de stad te behouden.” 

_{De Duiveltjesiep aan de Singel bij het Willemsplantsoen} 

Duiveltjesiep: begrip in Utrecht 

De monumentale iep in het Zocherplantsoen was de oudste en dikste duiveltjesiep van het land en een begrip in Utrecht. In 2022 bleek de boom vanwege iepziekte niet meer te redden. Om de boom toch te kunnen behouden, werden de takken en bast verwijderd. Zo kon de stam van de boom blijven staan als voedsel en schuilplaats voor insecten, vogels en schimmels. In 2009 werden door een iependeskundige van Noordplant Kwekerijen stekjes (griffels) van deze bijzondere iep genomen en geënt. Stekjes zonder iepziekte, want in 2009 was de moederiep nog niet besmet. Deze stekjes zijn inmiddels uitgegroeid tot volwassen bomen, genetisch identiek aan de oude duiveltjesiep. Dankzij dit werk kan Utrecht nu 3 directe afstammelingen van deze historische boom terugplanten. 

Het planten van de duiveltjesiepen past binnen het bredere streven van de gemeente Utrecht om bijzondere bomen te behouden. Er wordt onderzocht of bijzondere bomen vaker vermeerderd kunnen worden, zodat hun cultuurhistorische betekenis behouden blijft voor toekomstige generaties.