Portret op West

In de wijk West lopen verschillende wijkadviseurs rond. Maar wat doen zij precies en waarvoor kun je ze als inwoner inschakelen? Delilah Sarmo is een van de wijkadviseurs voor wijk West. Ze werkt sinds een jaar voor de buurten Halve Maan-Noord, Nieuw Engeland en Welgelegen.

"‘Als wijkadviseur maak ik onderdeel uit van Wijkbureau West, een toegankelijke plek waar inwoners op een laagdrempelige manier vragen kunnen stellen of ideeën kunnen bespreken. Dat kan op allerlei vlakken, zoals verkeer, sport, groen, sociale activiteiten, kunst en meer. Wat ik doe is kijken naar de wens of behoefte van een inwoner en dat naast het beleid leggen. Matcht dat? Kan een initiatief aanhaken bij een bestaand project? Daarvoor schakel ik regelmatig mijn collega’s met specifieke vakkennis in, want je moet aan ontzettend veel dingen denken. Bijvoorbeeld: als iemand ergens een boom wil planten, dan kijken we onder andere of daar leidingen in de grond liggen of de boomsoort geschikt is en of er geen toekomstige plannen op die plek zijn. Er komt meer bij kijken dan je in eerste instantie denkt."

Initiatievenfonds

"Andersom betrekken collega’s, zoals programmamanagers mij ook regelmatig. Stel er moet een straat aangepast worden, dan kijk ik naar wie er allemaal betrokken en geïnformeerd moeten worden. Want wij staan dagelijks tussen de mensen uit de wijk en zijn van veel dingen die spelen op de hoogte. Ook zijn we verantwoordelijk voor het Initiatievenfonds, waar inwoners met goede ideeën geld uit aan kunnen vragen. Daardoor horen we natuurlijk ook veel dingen."

Inloopspreekuur

"Ik merk wel dat niet iedereen de weg naar het wijkbureau even makkelijk weet te vinden. Om ook met hen in contact te komen, hebben we sinds dit jaar eens in de 2 weken op 2 plekken (het Verdomhoekje en het Herderplein) een inloopspreekuur. Dat doen we samen met allerlei partners die actief zijn in de wijk, zoals Dock, de wijkagent, en woningcorporatie Woonin. Het is een soort huiskamer; mensen komen voor een praatje of om vragen te stellen. "

Omdat we dit samen met partners doen, kunnen we bepaalde zaken veel sneller oppakken en oplossen. Dat vind ik het leukste aan mijn werk: dat we samen direct iets kunnen betekenen in de leefomgeving van de inwoners. Zoals laatst toen een bewoner met het idee kwam om openbaar speelgoed beschikbaar te stellen rondom het Herderplein. Dat hebben we toen samen met Dock geregeld."

Verschillende wensen en belangen

"Door de grote hoeveelheid mensen per vierkante meter zijn er veel verschillende wensen en belangen. Veranderingen brengen emoties met zich mee en de kunst is om dan toch in verbinding met elkaar te blijven. Ik vind het belangrijk om het eerlijke verhaal te vertellen aan bewoners: niet alles kan voor iedereen. Soms schuren dingen. Dat is denk ik de grootste uitdaging van het werk dat ik doe.

Ik ben ontzettend blij met bewoners die een steentje bij willen dragen, bijvoorbeeld in de vorm van groenprojecten. Die zorgen vaak voor meer onderlinge verbinding. Uiteindelijk maken bewoners hun eigen buurt. Als ze daar onze hulp bij nodig hebben, dan zij wij er om ze te helpen. Bijvoorbeeld op het Wijkbureau of tijdens het inloopspreekuur."

Meer informatie over het inloopspreekuur van de wijkpartners:

De inloopmomenten vinden vanaf 7 maart plaats op de donderdagen. Om de 2 weken staat het wijkbureau samen met verschillende wijkpartners zoals Dock, Woonin en de wijkagent voor je klaar. Op sommige dagen komt er ook een specialist langs voor een interessant onderwerp.

Inloopspreekuur bij Pandje 1 Herderplein

• Inloop vanaf 7 maart
• Adres: Herderplein 22:
• Tijd: van 13.00 tot 14.00 uur

Inloopspreekuur bij Huiskamer van het Verdomhoekje

• Inloop vanaf 7 maart
• Adres: J. Kinkerstraat 22
• Tijd: van 15.30 tot 16.30 uur

Welzijnsorganisatie Dock is er voor alle inwoners van de wijk, van jong tot oud. Voor de jeugd zijn er speciale sociale makelaars. Stella de Bie en Sanae Ismaili werken met en voor kinderen van 4-14 jaar. Samen met allerlei wijkbewoners hebben ze zich het afgelopen jaar ingezet om de betrokkenheid en verantwoordelijkheid van de jonge wijkbewoners en hun ouders te verbeteren. Met succes. 

Pleinportiers, kinderraad en meidengroep 

Stella: "Als welzijnsorganisatie is Dock gericht op wat bewoners nodig hebben, maar vooral ook wat ze zelf kunnen doen om de situatie te verbeteren. Wij begeleiden bewoners eerst, zodat ze het uiteindelijk zelf gaan doen. En dat begint in ons geval dus al op jonge leeftijd. Zo hebben we pleinportiers; kinderen in de leeftijd van 6-11 jaar die zich inzetten om de leefbaarheid op het Herderplein te verbeteren. Ze volgden 8 weken lang een training. Allemaal volgens de principes van de Vreedzame Wijk, waarop al ons werk en dat van wijkpartners gebaseerd is. Kinderen leren onder andere conflicten zelf op te lossen, naar elkaar te luisteren, er voor elkaar te zijn en niemand buiten te sluiten. 
Kinderen uit groep 7 van verschillende scholen kunnen zich opgeven voor de Kinderwijkraad, zodat ze een stem krijgen in de wijk. Ze denken mee over dingen die in de wijk spelen, zoals rondslingerend afval en voor welke buurtbewoners ze zich willen inzetten."

Sanae: "Samen met Stichting JoU hebben we daarnaast elke maandagmiddag een meidengroep voor meisjes van 10-14 jaar, waar ze allerlei thema’s kunnen bespreken, iets wat thuis soms niet gebeurt. Denk aan een veranderend lichaam, eenzaamheid, pesten etc. Daar komen wekelijks zo’n 12 meiden op af. Ze mogen zelf een stuk schrijven in de wijkkrant om meer bekendheid aan de groep te geven. In het nieuwe jaar willen ze meer gaan doen voor mensen in de wijk die het niet breed hebben."

Niet alleen kinderen, ook ouders

Sanae: "We betrekken ook de ouders. Zo is er bijvoorbeeld een wekelijks mamacafé (zowel in Oog in Al als Lombok), waar vrouwen zelf aan kunnen geven met welke thema’s ze graag aan de slag willen. Denk aan taal, sport of eenzaamheid. Wij organiseren dan workshops op dit vlak. We doen dit samen met het buurtteam en de wijkagent komt ook vaak langs. Soms zijn er vrouwen die zo enthousiast zijn en zelf ook iets willen organiseren. Wij helpen ze dan de juiste weg te vinden."

Stella: "Zo is er nu naast ons Mamacafé Herderplein een groep vrouwen die op eigen initiatief samenkomt. Onlangs hebben zij winterpakketjes gemaakt voor minderbedeelden in de wijk. Dit is precies wat we voor ogen hebben: dat mensen zelf met initiatieven komen, nadat wij ze een eerste zetje gaven." 

Cultuur- en gedragsverandering

Stella: "Een jaar geleden lagen de activiteiten praktisch stil. Sanae en ik begonnen ongeveer tegelijk en er kwam ook vers bloed bij Stichting JoU, SportUtrecht en Wijkbureau West. Dat heeft enorm geholpen. Allemaal wilden we er wat van maken. En dat is gelukt. We hebben zoveel georganiseerd voor en met bewoners: een Suikerfeest, een buurtfeest, een summer experience, een open podium en natuurlijk alles wat we hierboven al vertelden. Je moet echt ruiken waar de energie zit en met die mensen aan de slag en ze steunen."

Sanae: "Vaak hebben bewoners allerlei leuke ideeën en wensen, maar weten ze de weg niet. Wij helpen ze dan door bewoners aan elkaar te koppelen. Dat verbinden is voor ons heel belangrijk."

Stella gaat verder: ‘Ons uiteindelijke doel is om een cultuur- en gedragsverandering in de wijk voor elkaar te krijgen. We willen dat bewoners zich betrokken voelen en verantwoordelijkheid voelen en nemen voor de leefbaarheid in de wijk. We willen ze laten zien dat het hun wijk is en dat ze zelf invloed hebben op de sfeer. Dus ook al is het niet jouw kind dat overlast veroorzaakt, hoe kun jij als ouder bijdragen?"

Meer rust in de wijk

Stella: "Ik ben ontzettend trots op wat wij het afgelopen jaar hebben bereikt. Ik ben een soort hippie; ik houd van samenwerken en mensen met elkaar verbinden, dan ben ik gelukkig."

Sanae: "Wat heel erg helpt is dat alle partners dezelfde visie hebben. Toen we net startten was er veel onrust in de wijk. Daar zijn we actief mee aan de slag gegaan, waardoor bewoners zich gezien en gehoord voelden, en ook zelf verantwoordelijkheid gingen dragen. Ik ga met een voldaan gevoel naar huis als ik zie hoe blij de meiden weggaan.

Stella: ‘Je wil een leefbare maatschappij, dan moet je klein beginnen. Zoals wij dat hier doen op een pleintje in de wijk. Uiteindelijk wordt het veel groter dan dat."

 Je kunt de sociale makelaars jeugd volgen op Facebook en Instagram. 

Het is je vast niet ontgaan; de enorme blauwe muurschildering over de grondwet aan het Westplein. Studenten Marc Hanna en Giel Heeringa kwamen met het idee. Marc: "We wilden jongeren en anderen die niet zoveel met de wet hebben, laten zien hoe belangrijk hij eigenlijk is."

"Ik studeer rechten. Het vak Staatsrecht vond ik meteen heel leuk en interessant. Ik vroeg me af hoe mensen in het dagelijks leven bezig zijn met de grondwet. Na een inspirerend college over Staatsrecht kreeg ik samen met medestudent Giel het idee om de waarde van artikel 1 van de Grondwet uit te dragen door middel van een kunstwerk. Het eerste idee was een bronzen beeld, maar dat spreekt de doelgroep helemaal niet aan, veel te oubollig. Geïnspireerd door andere muurschilderingen in Utrecht kwamen we op het idee van een muurschildering. Pauline Phoa, docent Europees recht, kwam op het mooie idee van de handen die de Grondwet dragen."

Positieve reacties uit de buurt

"De Grondwet is het beschermen waard; daarom de handen die de wet en het wetboek koesteren en dragen. We namen contact op met de Strakke Hand om het idee uit te voeren. We hadden toen nog geen locatie in ons hoofd. Zij hadden goede contacten bij Woningcorporatie Woonin en zo werd het de locatie aan het Westplein. Een perfecte plek, want centraal gelegen en er komt veel verkeer langs. Natuurlijk is alles in overleg met de bewoners van het wooncomplex en de omwonenden gegaan. We hebben handtekeningen verzameld en gepeild of er mensen met bezwaren waren. Gelukkig reageerden de meeste mensen heel positief."

175 jaar Grondwet 

"Met hulp van het initiatievenfonds van de gemeente, advocatenkantoor Pels Rijcken, de woningcorporatie en de Universiteit Utrecht hebben we de financiën rond gekregen. Wijkbureau West heeft ons enorm geholpen met allerlei praktische zaken, we hadden soms wekelijks contact met wijkadviseur Tom. Want wat begon als een hobbyproject, werd opeens een heel groot iets, waar veel voor geregeld moest worden. Het hele project heeft bijna 2 jaar geduurd. Uiteindelijk hadden 8-9 schilders van de Strakke Hand de schildering deze zomer binnen een week op de muur zitten. Ruim op tijd voor de viering van 175 jaar Grondwet afgelopen 3 november. Ik woon zelf in Oog in Al en fiets op weg naar de universiteit elke dag langs de schildering. Dat maakt het extra bijzonder voor mij."

Grondwet zorgt voor verbinding

"De onthulling hebben we gedaan vanuit een zaal in de Moskee, vanaf daar hadden we een fantastisch uitzicht op de schildering. Ik weet niet of het echt werkt, maar verschillende lokale basisscholen blijken al met hun leerlingen naar de muurschildering te gaan om het gesprek over grondrechten aan te gaan. Dat is natuurlijk geweldig. Ook werd het ontwerp van de muurschildering tijdens de verkiezingen voor de Tweede Kamer in het stadshuis van Gouda geprojecteerd en verscheen hij op sociale media van landelijke politici. Een paar mensen die tot een minderheid behoren lieten ons weten zich gesteund te voelen door de schildering. Voor mij is de Grondwet iets wat mensen met elkaar verbindt. Want de rechtsstaat is van iedereen, wie je ook bent en wat je ook stemt."

Mathijs Cremers kijkt vanuit zijn woning uit op de Cremertuin, een buurttuin aan het spoor waar kinderen en volwassenen elkaar kunnen ontmoeten, spelen én moestuinieren. “Het is heerlijk om dit als groene ‘voortuin’ te hebben.”

“De Cremertuin is opgericht in 2014 als gezamenlijke tuin voor buurtgenoten waar je ook kunt moestuinieren als je dat wil. In totaal hebben we zo’n 150 leden, ondertussen zelfs iemand uit Maarssen. We onderhouden de gemeenschappelijke delen samen tijdens de klusdagen die 4 keer per jaar plaatsvinden. Sommigen komen hier om lekker de krant te lezen, te barbecueën of hun verjaardag te vieren. Anderen hebben daarnaast nog een klein moestuintje: we hebben smalle strookjes van 1,5 meter breed en 1, 2, of 4 meter lang. Zelf hebben mijn vriendin en ik een tuintje van 4 meter lang, waar vooral zij tuiniert en ik kook met de oogst. We hebben onder andere frambozen, aardbeien, courgette, salie, kolen, bonen, munt en wortels.” 

Gratis mest van kippen 

“Als overbuurman van de Cremertuin heb ik me een beetje opgeworpen als conciërge. Ik ben al vanaf de oprichting lid. Als er problemen zijn met de toegangspoort, los ik het op en ik geef elke dag de kippen eten. We hebben 4 kippen die ons ontzettend veel verse eieren geven. Eerst liepen ze alleen in de ren, maar nu vaak ook los door de hele tuin. Dat vinden ze helemaal geweldig. Voor de moestuintjes betekent het gratis mest. Tot nu toe blijven ze redelijk van de groenten af. Ze scharrelen vooral op lege stukjes en in de composthoop, wat helemaal prima is.” 

Meer diversiteit en minder hitte 

“Ik vind het een fantastische plek. Ik houd enorm van planten en dieren en die vind je hier volop, middenin de stad. We hebben zelf een achtertuintje op het zuiden en dit beschouw ik als mijn voortuin met heerlijk veel schaduw. Als ik vanaf mijn werk naar huis fiets, dan voel ik de temperatuur gewoon zo 3 graden dalen als ik mijn straat in fiets. Als architect zie ik een grote toegevoegde waarde van groen, zeker in de stad. Het zorgt voor biodiversiteit en het voorkomt hittestress. Met de komst van het tiny forest in 2017- een initiatief van IVN Natuureducatie- is het aantal dieren nog meer toegenomen in de tuin. Er scharrelen egels, fladderen vlinders, zoemen bijen en er vliegen vogels. Mijn pleidooi is om bij bouwprojecten ook altijd een deel als afblijfgebied aan te wijzen: een plek waar je niet bouwt en die je laat verwilderen.” 

Bloemenstrook voor vlinders en bijen 

“Dit jaar heb ik via het Initiatievenfonds van de gemeente subsidie gekregen voor het aanleggen van een strook voor de ingang van 17 meter bij 2 meter. Daar heb ik allerlei planten voor bijen en vlinders geplant. Ik vind het mooi als je via deze bloeiende strook de tuin binnenkomt. En we hebben het plan om in de toekomst bijen te houden, die kunnen daar dan mooi hun voedsel halen. Verder is het plan om volgend seizoen elke maand een koffieochtend te houden, zodat ook niet-leden van de tuin kunnen genieten en elkaar kunnen ontmoeten. We hebben dit afgelopen seizoen 2 keer gedaan, met zo’n ingehuurd koffiekarretje en dat was een groot succes. Hopelijk krijgen we dat voor elkaar. En we gaan in 2024 natuurlijk ons 10-jarig bestaan vieren, met een festival voor de hele buurt.”

Lid worden van De Cremertuin

Wilt u ook lid worden van de Cremertuin en eventueel een moestuintje huren? Schrijf u dan in via de website cremertuin.nl. Voor de moestuintjes kan er een wachtlijst zijn. 

Elke wijk in Utrecht heeft haar eigen wijkagenten. Maar wat doen deze agenten precies en in welke situaties kun je bij ze terecht? Wijkagenten Charlotte en Wendy vertellen over hun werk in Utrecht West.

Wendy: "Als wijkagent ben je het gezicht en aanspreekpunt van de politie in je wijk. We houden ons bezig met de veiligheid en werken met allerlei partners samen: de gemeente, scholen, ondernemers, de tussenvoorziening, jongerenwerk, het Leger des Heils en natuurlijk de inwoners in de wijk."

Charlotte: "Je hebt een bredere functie dan wanneer je bij de incidentenafhandeling werkt. Wij hebben bijvoorbeeld extra tijd voor preventie, monitoren en nazorg. Als je in de incidentenafhandeling werkt, ben je puur bezig met noodhulp. Je handelt iets af en je werk zit erop. Voor ons begint het dan pas. Wij hebben meer tijd om te investeren in bepaalde problemen. Omdat we bekend zijn in de wijk voelen mensen een lagere drempel om bij ons aan te kloppen en krijgen we ook vaak nuttige informatie. Je kunt als wijkagent nét dat verschil maken."

Bewust gekozen voor Utrecht West

Charlotte: "Je mag bij de politie overigens zelf aangeven voor welke wijk je wil werken. In mijn geval is dat Lombok en Nieuw-England. Ik heb daar bewust voor gekozen. Ik houd van de vele uitdagingen, de diversiteit aan problemen die hier spelen en de drukte. Er is altijd wat te beleven."

Wendy: "Ook ik heb heel bewust gekozen; voor Oog in Al en omgeving. Ik werk nu 17 jaar bij de politie en door de jaren heen weet je steeds beter wat bij je past. Utrecht West heeft stadse problematiek, maar het voelt als een soort dorpje. Dat sociale vind ik heel leuk."

"Ik houd van de vele uitdagingen, de diversiteit aan problemen die hier spelen en de drukte."

Van lachgasgebruik tot woonoverlast

Wendy: "Ik houd me onder andere bezig met de situatie rondom het Herderplein waar bewoners last hebben van straatintimidatie, geluidsoverlast en lachgasgebruik."

Charlotte: "In mijn deel van de wijk ben ik druk met zakkenrollerij aan de Timorkade. Maar ook woonoverlast komt regelmatig voor. Dat is natuurlijk niet raar, want ook deze wijk is net zoals de rest van Utrecht dichtbevolkt en er zijn veel appartementen met onder- en bovenburen. Burenruzies ontstaan dan toch wat sneller."

Voorlichting aan kinderen

Charlotte: "Een nieuw thema waar ik me mee bezig houd is cybercrime. Zo ben ik met een escapebus naar 2 scholen gegaan waar we kinderen hebben voorgelicht over dingen als sexting en hacken."

Wendy: "Ik zou in de toekomst graag wat meer voorlichting op basisscholen willen geven. Over (de gevaren van) sociale media, maar ook over wat er gebeurt als je een strafbaar feit pleegt. Het is nog even wachten op een goed opgezet programma, maar dit soort preventie is heel belangrijk."

Uitdagingen

Wendy: "We krijgen vaak meldingen van verkeersoverlast, zoals parkeerproblemen of vrachtwagens die door de wijk rijden, maar dat ligt echt bij de gemeente en Toezicht & Handhaving. Dat weet helaas lang niet iedereen, waardoor het veel tijd kost. Je moet mensen toch doorverwijzen."

Wendy: "Een andere uitdaging is dat we een tekort aan collega’s hebben, waardoor we regelmatig voor de incidentenafhandeling worden ingezet. We kunnen daardoor niet alles waarmaken wat we zouden willen. Zeker in de vakantieperiode, waarin collega’s op vakantie zijn, worden we soms opgeslokt door het verlenen van noodhulp. Ook administratie kost aardig wat tijd."

Contact met de wijkagent

Charlotte: "Ik probeer wel echt elke dienst de straat op te gaan, met de fiets of auto. Het voordeel van de fiets is dat mensen je gezicht zien en je makkelijker aanspreekbaar bent. Als inwoner kun je trouwens ook via de mail, telefonisch of via Instagram contact met ons opnemen. Op Instagram geven we veel preventietips, bijvoorbeeld over de vakantieperiode en telefonische fraude."

Wendy: "Ik organiseer als wijkagent daarnaast elke maand een inloopspreekuur. Contact met inwoners is ontzettend belangrijk voor ons. Zij zijn onze ogen en oren, want wij zijn niet altijd in de wijk."

U kunt de wijkagenten bereiken via 0900 - 88 44. Instagram-accounts: @wijkagenten_oog_in_al en @wijkagenten_lombok. Wilt u de politie helpen bij verdachte situaties of vermissingen? Meld u dan aan voor Burgernet.

Overal langs de gevels in Lombok-West poppen ze op: wilde bloemen en planten. Waar de gemeente deze “ongewenste vegetatie” eerst verwijderde, blijven ze nu 2 jaar lang als proef staan. Marc Boon, adviseur/projectleider bij Stadsbedrijven gemeente Utrecht, vertelt over de proef en over andere projecten waar hij zich mee bezig houdt.

"Ik heb echt een topbaan als adviseur/projectleider bij de afdeling Wijkonderhoud & Service van Stadsbedrijven. De helft van de tijd ben ik op kantoor bezig met het maken van plannen van aanpak, overleggen met externe partijen en het uitwerken van adviezen. De andere helft van de tijd ben ik lekker buiten, bijvoorbeeld in de parken de stad. Voor mij de ideale combinatie met mijn achtergrond als tuinman bij de gemeente."

Van evenementen tot educatie

"Mijn werk is heel divers, maar heeft altijd te maken met groen en schoon. Denk aan onderwerpen als vegen, prullenbakken, schoffelen, maaien en ongewenste begroeiing. Ik adviseer daarnaast over bijvoorbeeld muziek- en sportevenementen in parken en op pleinen. Ik geef van tevoren advies aan de organisatoren en controleer later ook of ze zich aan de afspraken hebben gehouden, zoals het neerleggen van rijplaten over het gras en het vermijden van activiteiten onder bomen. Ook onderwijs hoort bij mijn taken. Zo ontwikkelde ik een programma over zwerfafval voor de basisschool en de eerste 2 klassen van de middelbare school. Ik zou echt niets anders willen doen dan dit!"

Proef wilde bloemen en planten

"Op dit moment ben ik projectleider van een 2-jarige proef met wilde bloemen en planten in 5 wijken in Utrecht, waaronder Lombok-West. Hierbij laten we alles wat spontaan opkomt tot op 30 cm van de gevel staan. We hebben gekozen voor 5 totaal verschillende wijken qua bouw en inwoners om een goede afspiegeling van de stad te krijgen. Natuurlijk hebben we erop gelet dat de stoep breed genoeg is om toegankelijk te blijven voor bijvoorbeeld rolstoelgebruikers.

Door deze wilde bloemen en planten te laten staan ontstaan er een soort hubs voor bijen, vlinders en andere insecten om van de ene groene plek naar de andere te hoppen. Eigenlijk is het schitterend mooi wat we normaal aan planten weghalen. Het is van de zotte dat we dat zien als ongewenste begroeiing."

Bewoners positief

"Het eerste jaar is nu achter de rug en de reacties van inwoners zijn positief. Mensen vroegen zelfs om onderhoudstips. Die hebben we nu op de speciale pagina staan, met onder andere een zoekkaart voor planten die je kunt downloaden. Er was een groot verschil tussen de buurten. In de ene buurt zagen we ‘maar’ 160 wilde bloemen en planten, terwijl we er in de andere wel 420 verschillende soorten telden.

Ik ben heel benieuwd wat dit jaar ons gaat brengen. Vorig jaar waren het voorjaar en de zomer extreem droog, dit jaar natter. Dus we gaan zien wat er dan allemaal opkomt. De proef loopt tot eind dit jaar."

Boomspiegeltuintjes

"Naast de geveltuinenproef, doen we ook een proef met boomspiegels (de ruimte om bomen heen) waar we ook laten groeien wat er groeit. Ontzettend leuk om te zien dat steeds meer bewoners ze ondertussen zelf beheren. Onze wens is om er elk jaar 500 boomspiegeltuintjes bij te krijgen.

We hebben niet de illusie dat we met deze acties de hittestress die er in de zomer in de stad is oplossen, maar het draagt er wel aan bij en de bewoners zijn blij dat de stad groener wordt. Win-win dus."

Als je als inwoner nieuwsgierig bent naar dit project, kun je net zoals vorig jaar mee op buurtsafari. Dit jaar staat die gepland op 30 september. Je krijgt daar een wijkbericht van in de bus. Heb je nog vragen, dan kun je mailen naar wildebloemenenplanten@utrecht.nl.

Zelf een gevel- of boomspiegeltuintje aanleggen? Kijk voor meer informatie op utrecht.nl/geveltuin.

Een maand lang Lombok niet uit. Dat gaat Shody Careman in mei doen voor haar fotoproject.  In die maand portretteert ze tientallen inwoners uit de buurt waar ze later dit jaar een reizende expositie van maakt. Op deze manier hoopt ze haar eigen horizon, maar ook die van buurtbewoners te verbreden.

"Op mijn 19^e verhuisde ik van de Betuwe naar Utrecht, waar ik naar de School voor Journalistiek ging. Ik heb als fotojournalist gewerkt voor het Utrecht Nieuwsblad en nu werk ik als freelance fotograaf. Sinds 2014 woon ik in Lombok. Toen mijn vriend en ik ons huis voor het eerst zagen, waren we meteen om en dat is nooit veranderd. Ik ben heel gelukkig hier."

Hechte band met straatgenoten

"Ik ken bijna iedereen in de straat, we maken vaak een praatje met onze buren. We lenen regelmatig spullen van elkaar en helpen elkaar met oppassen op de kinderen of het verzorgen van huisdieren. In coronatijd hebben we regelmatig samen op straat gegeten en is de band nog hechter geworden."

Fotoproject in Lombok

"Een tijd terug was ik een beetje aan het nadenken over mijn werk, wat ik vaak in opdracht doen. En toen vroeg ik me opeens af: wat vind ik nou zelf leuk om te fotograferen? Waar ligt mijn hart? Toen kwam ik op het idee om de mensen uit mijn buurt op de foto te zetten. In serie 1 zet ik de bewoners uit mijn eigen straat op de foto in hun huis, in serie 2 ga ik de hele buurt door om mensen te portretteren."

Polarisatie tegengaan

"Je leest de laatste tijd veel berichten in de media over de toenemende polarisatie in de samenleving, waarbij er onderling steeds minder begrip en geduld is. Dus ik dacht laat ik bij mezelf beginnen en me via mijn fotoproject openstellen naar iedereen. Wie wonen hier allemaal in de buurt? Ik hoop natuurlijk ook dat anderen zich hierdoor meer openstellen naar hun buurtgenoten, met wie ze op het eerste gezicht minder gemeen hebben."

Een maand de wijk niet uit

"Ik ga me in mei een maand lang onderdompelen in Lombok en al die tijd de buurt niet uit. Zo kan ik me volledig focussen op dit project zonder dat er ander werk tussendoor komt. Voor mij totaal geen straf, want mijn lievelingsplekken zijn mijn eigen straat, de vlonder bij De Munt en het Molenpark. Dat verveelt nooit."

Reizende expositie

"Uiteindelijk maak ik een rondreizende expositie langs De Voorkamer, The Anthony, Parkhuis Lombok en het Gezondheidscentrum Lombok. En met hulp van de Impulssubsidie Cultuur en het Initiatievenfonds, laat ik de portretten van mijn straatgenoten afdrukken en voor hun ramen hangen. Ik hoop de expositie ergens deze zomer klaar te hebben."

Wil je Shody en haar toekomstige fotoproject volgen? Dat kan op haar Instagram account. Woon je in Lombok en wil je je aanmelden voor haar fotoproject? Stuur dan een e-mail.