Koninklijke onderscheidingen

Als directeur Sociaal Werk bij het Nationaal Zakat Fonds (NZF) vervult Nora El Abdouni een cruciale rol in de ondersteuning van kwetsbare groepen binnen de Nederlandse samenleving. Haar leiderschap bij NZF, een organisatie die zich inzet voor het welzijn van Nederlanders door middel van islamitische filantropie, is van groot belang geweest in het verbeteren van de levens van velen die in financiële nood verkeren. Onder haar leiding biedt het NZF niet alleen financiële steun, maar draagt het ook bij aan een bredere bewustwording van belangrijke waarden zoals solidariteit en rechtvaardigheid.

Van 2010 tot 2016 was zij traumahulpverlener bij Pretty Woman. Dit is een samenwerkingsproject van stichting Specifieke Jeugd Projecten en De Rading Jeugd- en Opvoedhulp en biedt hulp aan jongeren met vragen of problemen op het gebied van relaties, seksualiteit en dwang, onderwerpen die vaak beladen zijn met stigma's en taboes.

Teije Bakker is al 30 jaar actief binnen de Doopsgezinde Gemeente Utrecht (DGU). Zo is hij lid van de tuincommissie, van de kunstcommissie en was hij lid van de PR-commissie. De tuincommissie onderhoudt de binnentuin van de Doopsgezinde Gemeente Utrecht. Als boomdeskundige adviseert Teije Bakker de commissie en voert hij tevens onderhoud uit. 

Sinds enkele jaren stelt de DGU haar tuin open bij Open Tuinendag Utrecht. Hij is verantwoordelijk voor het onderhoud en beheer van de kerk en het onroerend goed. Het onroerend goed betreft het kerkgebouw, de kosterij, grachtenpanden, werfkelders, appartementen en woningen. Deze gebouwen zijn voor een groot deel rijksmonumenten en vergen veel aandacht. Ook het kerkgebouw is een rijksmonument van 250 jaar oud. 

Teije Bakker voert het overleg met het kerkbestuur en de diverse externe partijen en hij vraagt subsidies aan bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Zijn werk is van waarde gebleken voor het in stand houden van het cultureel erfgoed in de stad Utrecht.

Bert Bast zet zich al ruim 20 jaar, zowel nationaal als internationaal, in voor de behandeling en begeleiding van stotterpatiënten. De heer Bast wordt door zijn eigen ervaring met stotteren gezien als rolmodel. Hij heeft het initiatief genomen voor het opzetten van de wetenschapscommissie van Demosthenes, een patiëntenvereniging voor mensen die stotteren. Hij was ook voorzitter van deze commissie. 

Vanaf 2009 heeft hij zich ingezet voor stichting Stotterfonds. Hij droeg bij aan de Richtlijn Stotteren die belangrijk is geweest voor het standaardiseren van zorg aan personen die stotteren. Bij de WHO heeft hij gepleit voor erkenning van stotteren als een aandoening waarvoor kinderen op jonge leeftijd zorg zouden moeten krijgen. Ook heeft hij meegewerkt aan een praktijkmodel voor stotteren, dat wordt gebruikt door Nederlandse logopedisten om stotteren beter uit te leggen aan cliënten. 

Herman van den Berg spant zich al ruim 40 jaar in voor de zwemsport. Sinds 2008 is hij trainer bij zwembad Krommerijn. Hier verzorgt hij 3 keer per week een training voor een grote groep trimzwemmers. Daarnaast verzorgt hij aparte trainingen voor individuele zwemmers, zoals een groep vrouwen die het Kanaal tussen Frankrijk en Engeland zwemmend overstaken. Een grote groep van deze zwemmers neemt deel aan grote kampioenschappen, zoals het NK. 

Hij was trainer van de Olympisch zwemmer Jesse Puts en bondscoach van het KNZB Vinzwemmen waarbij hij de wedstrijdploeg begeleidde naar landen als China, Rusland en Colombia. Inmiddels is hij eind 70, maar traint hij nog steeds grote groepen zwemmers. Zo is hij een vaste waarde bij (trim)zwemmers van UZSC, LHBT-zwemvereniging Nat Utrecht en bij SwimPerfect. 

Christien Bolt is vanaf 1996 zeer actief betrokken bij Bewonersoverleg Lunetten. Dit is een platform voor en door bewoners met als doel het bevorderen van samenwerking van wijkbewoners en de sociale cohesie op wijk-, buurt-, en straatniveau. Ze wordt omschreven als de spil van de organisatie en ze is dan ook zowel bekend in de wijk als bij gemeentelijke beleidsmakers. 

Daarnaast is zij vanaf 2013 reisbegeleider bij Dolfijn Reizen. Stichting Dolfijn organiseert begeleide vakanties voor mensen met een verstandelijke beperking. Christien Bolt zorgt er onder andere voor dat deelnemers op de plaats van bestemming en weer thuis komen. Ze begeleidt de deelnemers tijdens de excursies, zorgt dat deelnemers eventuele medicatie innemen en lost problemen op die zich voordoen op de reis.

In zijn rol als koster weet Hans van Bunnik een brug te slaan tussen de kathedraal en Museum Catharijneconvent. Dit heeft geresulteerd in succesvolle samenwerkingen. Al meer dan 25 jaar is hij verantwoordelijk voor de facilitaire processen in deze belangrijkste kerk van het bisdom Utrecht. Daarnaast geeft hij ook leiding aan een groep kosters. In deze kerk vinden ook diaken- en priesterwijdingen plaats en andere bijzondere vieringen vanuit het Ariën instituut, die de priesteropleiding van het Aartsbisdom Utrecht verzorgt.

Mesut Çavuşoğlu is sinds 1990 vrijwilliger bij het project Krachtstation Kanaleneiland te Utrecht. Hij geeft Nederlandse les aan nieuwkomers en helpt hen om te integreren. Vanaf 2005 is hij ook vrijwilliger bij de alevitische culturele vereniging Akder te Utrecht. Hij fungeert hier als gespreksleider en trainer omtrent onderwerpen als omgaan met islamofobie en antisemitisme, sport, radicalisering, armoede en schulden, homoacceptie, gendergelijkheid en zelfbeschikking. Daartoe organiseert hij bijeenkomsten en wekelijkse ontbijtsessies. 

Hij was raadslid in Utrecht voor GroenLinks van 1994 tot 2001 en van 2006 tot 2010. Daarnaast is hij sinds 2010 vrijwilliger bij stichting Asha te Utrecht, die activiteiten organiseert in buurtcentrum Oase. Hij geeft Nederlandse les aan nieuwkomers en expats en helpt bij de huiswerkbegeleiding.

Van 2006 tot 2017 was Patrick Cramers nauw betrokken bij de bacheloropleiding Circus Arts aan de Codarts Hogeschool voor de Kunsten in Rotterdam, de eerste hogere circusopleiding in Nederland. Van 2007 tot 2014 was hij medeoprichter, aanjager en lid van de raad van toezicht (2010-2014) van stichting Circus DIEDOM, een circusschool. 

Van 2009 tot 2017 was hij bestuurslid van stichting Rotterdam Circusstad. Deze stichting organiseert jaarlijks het Circusstad Festival, een internationaal evenement dat bezoekers en professionals uit binnen- en buitenland aantrekt. Als voorzitter van Circuspunt (2015-2024) versterkte hij samenwerkingsverbanden binnen de sector en bevorderde hij zichtbaarheid en imagoverbetering van het circus. 

Sinds 2019 is Patrick Cramers lid van de Raad van Toezicht van Panama Pictures en sinds 2021 onbezoldigd voorzitter. Panama Pictures maakt voorstellingen op het snijvlak van dans en circus voor een breed en gevarieerd publiek en werkt zowel nationaal en internationaal.

Hans Créton zet zich al 50 jaar in voor sportvereniging SV Kampong. Hij was voorzitter van de afdeling Voetbal. Hij droeg bij aan de groei van de afdeling, was jeugdleider en hij organiseerde wedstrijden en activiteiten. Hij richtte het veteranenelftal op dat al meer dan 20 jaar meedoet aan de landelijke veteranencompetitie. Ter ere van hem werd de Hans Créton Cup in het leven geroepen, waarvoor de veteranen jaarlijks strijden. 

Daarnaast was hij vanaf 2006 voorzitter van de jeu de boules afdeling van SV Kampong. Hij organiseert wekelijkse clubavonden, zorgt voor de baan en de bardienst en regelt hij de deelname aan de districtscompetitie en de clubkampioenschappen. In 2002 is hij uitgeroepen tot erelid van Kampong. Ook is hij vanaf 2019 actief binnen de Ouderenbond ANBO/PCOB. Hij zet zich onder andere in voor vitaal ouder worden. Hij heeft hiervoor de NKOP-award van het Nederlands Kenniscentrum Ouderenpsychiatrie (NKOP) ontvangen.

Vanaf 2004 is Ahmed Darwich mede-oprichter en vicevoorzitter van de Algemene Vereniging van Egyptenaren (ALVEN) in Nederland. Dit is een landelijke organisatie die zeer actief is in verschillende gemeenten in Nederland waar Egyptische migranten wonen. Het doel is, naast ontmoeten en het delen van kennis, om activiteiten te organiseren op het gebied van cultuur, emancipatie van de doelgroep en religie en het bieden van ondersteuning op het gebied van integratie, taalontwikkeling en huiswerkbegeleiding. 

Sinds 2010 is hij actief als vrijwilliger bij de Nederlandse Bond voor Oudere Migranten te Utrecht. Hier verzorgt hij een spreekuur voor oudere mensen met een migratieachtergrond. Daarnaast is hij vanaf 2015 verbonden aan het Marokkaans Dialoog Overvecht (MDO). Ook hier probeert hij ouderen en jongeren naar het buurthuis te krijgen om met hen te praten en hen aan het denken te zetten door thema's te bespreken waar niet veel over wordt gesproken. 

Soni Gurnani wil de Surinaamse en Hindoestaanse gemeenschap in Nederland te versterken en te verbinden, met een focus op het behoud van culturele tradities en het bevorderen van integratie en participatie in de Nederlandse samenleving. Ze speelt sinds 1989 een belangrijke rol bij de Indian Council For Child Welfare (ICCW) als vrijwilliger en fondswerver. 

Vanuit Utrecht richt zij zich op het helpen van verstoten en gehandicapte kinderen door financiële steun en fondsenwerving. ICCW werkt aan het verbeteren van het welzijn, de gezondheid en de rechten van kinderen, en beschermt hen tegen mishandeling, uitbuiting en verwaarlozing. 

Sinds 2023 is mevrouw Gurnani ook vrijwilliger bij koshurRAAG, een stichting die de culturele, sociale en educatieve belangen van de Surinaamse en Hindoestaanse gemeenschap in Nederland ondersteunt. 

Roberta Haiki-della Rovere werkt aan diverse grensoverstijgende initiatieven voor ouderen en kwetsbare bewoners in de wijk Overvecht. Ze onderhoudt contacten met bedrijven die gratis hun diensten aanbieden zoals tuinieren of verven of die activiteiten financieel ondersteunen. Ze luistert naar de wensen van de bewoners en gaat op zoek om deze te realiseren. Ze wordt omschreven als een spilfiguur in de gemeenschap, waar zij de kloof overbrugt tussen verschillende generaties en achtergronden. 

Vanaf 2012 was zij 10 jaar initiatiefnemer van Oké Nu, een buurtinitiatief met als doelstelling meer saamhorigheid te krijgen in de wijk Overvecht-Noord in Utrecht door het organiseren van diverse activiteiten. Vanaf 2016 is zij vrijwilliger bij het Oranjecomité in de wijk Overvecht in Utrecht. Daarnaast is zij vanaf 2021 vrijwilliger bij het gezondheidscentrum de Amazone in Utrecht. Ze heeft de beweegtuin gerealiseerd die inmiddels door meerdere doelgroepen wordt gebruikt. Samen met een fysiotherapeut zorgt zij ervoor dat ouderen in beweging komen. Vanaf 2023 is zij ook nog welzijnsmedewerker bij stichting Ons Utrecht. Hier organiseert ze activiteiten voor kwetsbare mensen.

Gio van den Heuvel ontvangt de onderscheiding voor zijn jarenlange vrijwillige inzet voor de emancipatie en acceptatie van transgender personen en met name voor transpersonen met een lichte verstandelijke beperking. Van 2006 tot 2020 was hij actief binnen 'Het Jongensuur', een contactgroep voor mensen die bij de geboorte zijn aangewezen als vrouw, maar die zich man, jongen of non-binair voelen. Vanaf 2011 is Gio van den Heuvel vrijwilliger bij Transvisie, de belangenorganisatie voor transgender en genderdiverse personen. Hij is oprichter en coördinator van Transvisie Transcafé Licht Verstandelijke Beperkingen (LVB). In 2022 is Trans Café LVB genomineerd voor de Jos Brinkprijs. 

Binnen de gemeente Utrecht richtte hij in 2016 U-pride op, een netwerk voor medewerkers bij de gemeente Utrecht dat zich richt op seksuele diversiteit en genderidentiteit. Sinds 2019 is hij vrijwilliger bij Nat Utrecht, een zwemvereniging voor de lhbtiq+-gemeenschap in Utrecht. Ook is hij initiator en leider van een project dat een boek ontwikkelt voor en door transgender personen met een lichte verstandelijke beperking. In 2024 werd het foto-verhalenboek 'Zie wie ik ben' gerealiseerd.

Sinds 1998 zet Folkert Horst zich onbezoldigd in als bestuurslid, voorzitter en kwaliteitsmanager bij de Koninklijke Luchtmacht Historische Vlucht (KLuHV). De KLuHV heeft als doel historische vliegtuigen die een rol hebben gespeeld bij de opleiding van vliegers bij de Koninklijke Luchtmacht te restaureren, in vliegende staat te brengen en te behouden. De KLuHV is de enige vrijwilligersorganisatie die door het ministerie van Verkeer en Waterstaat gecertificeerd is om onderhoud te plegen aan historische vliegtuigen. 

De heer Horst heeft een bijdrage geleverd aan het behoud van het nationale luchtvaarterfgoed, dat van belang is voor de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Als voorzitter van de KLuHV was hij verantwoordelijk voor het onderhoud en de restauratie van de gehele vloot.

Daarnaast zet hij zich sinds 2011 in voor de Protestantse Gemeente Leidsche Rijn. Hij organiseert autodiensten om gemeenteleden die zelf niet meer zelfstandig naar de kerk kunnen, naar de kerkdienst te brengen. 

Hans van ’t Hullenaar is sinds 2002 actief als secretaris en penningmeester van stichting Together. Deze stichting heeft als doel de leefsituatie van de Dalit-gemeenschap in India structureel te verbeteren. Hij onderhoudt contact met de lokale organisatie in India en zet projecten op. 

Dankzij zijn inzet heeft de stichting waterputten en stevige huizen gebouwd. Hij heeft ook bijgedragen aan de bouw van een medische post, waar veel aandacht is voor vrouwen die slachtoffer zijn van seksueel geweld en de preventie hiervan. Hij heeft geholpen bij de oprichting van het Togetherhome, een opvanglocatie voor mensen met een verstandelijke beperking en lichamelijke beperking. 

5 dorpjes met in totaal 5.000 gezinnen hebben dankzij de hulp van Hans van ’t Hullenaar en zijn stichting zicht op een leefbaar bestaan. Elke 2 jaar reist hij naar India om te controleren of de projecten naar behoren zijn uitgevoerd. 

Sinds 1992 is Kim van der Kaaij-Ong wekelijks actief voor de Holy Trinity Church in Utrecht. Zij is hier steward en houdt zich bezig met het openen en sluiten van de kerk en het controleren van de kas. Haar inzet strekt zich uit tot het organiseren van sociale, culturele en gemeenschappelijke activiteiten. In haar functie als contactpersoon bezoekt zij mensen die niet meer in staat zijn naar de kerk te komen vanwege ziekte of op een andere manier gebonden aan huis zijn. Zij zorgt voor medeparochianen die in moeilijke omstandigheden verkeren. Sinds 2018 is zij ook gastvrouw bij openstellingen en tentoonstellingen op Paleis Soestdijk. 

Peter Kauerz zet zich sinds de jaren ’90 in voor zijn wijk, Noordoost, in Utrecht. In zijn buurt staat een groot studentenhuis met 14 bewoners, waarvan de activiteiten regelmatig overlast veroorzaken. 

De heer Kauerz spreekt de studenten op een respectvolle en humorvolle manier hierop aan. Hij zoekt niet alleen de confrontatie, maar ook de verbinding met hen. Zo nodigt hij nieuwe bewoners uit om zich aan hem voor te stellen in een café in Utrecht en organiseert hij opruimdagen als de voortuin van het studentenhuis vol rommel staat. Daarnaast bezoekt hij het studentenhuis jaarlijks met Sinterklaas, samen met 2 buurtgenoten verkleed als Piet, om op een ludieke manier het gedrag van de studenten door te nemen. Hij draagt hierdoor bij aan het verbeteren van de leefbaarheid in zijn wijk en het versterken van de gemeenschap. 

Sinds 1986 is de heer Kauerz vrijwilliger bij Liszt Utrecht, een driejaarlijks internationaal pianofestival gewijd aan de muziek van Franz Liszt. Ook is hij sinds 2005 actief als stadionspeaker bij FC Utrecht. 

Sjon Koot is al ruim 30 jaar vrijwilliger bij Scouting Utrecht Oost. Naast zijn functies als materiaalman, gebouwbeheerder en leider van de klusgroep is hij ook een bron van inspiratie voor de jeugd. Mede door zijn inzet aan de bouw en onderhoud van de gebouwen kan de vereniging de contributie laag houden. 

Daarnaast is de heer Koot van 2018-2022 actief geweest als adviseur bouwkundige zaken bij de Vereniging van Eigenaren Apennijnenflat Utrecht. Hij adviseerde over alle zaken met betrekking tot bouw en de planning van het totale onderhoud van de flat. Ook voor klein onderhoud, zoals lekkages of een kapotte deurbel, konden de bewoners altijd een beroep op hem doen. 

Van 2018 - 2023 was hij markeerder van het Utrechtpad van de stichting Wandelnet. Daar controleerde hij regelmatig het pad tussen Hollandse Rading en Maarssen en koppelde zijn bevindingen terug aan de beheerder.

Sinds zijn pensioen in 2014 coördineert Walter Kronenburg het voedselbankuitgiftepunt in Utrecht Oost. Dit doet hij al ruim 10 jaar voor 20 uur per week. Iedere zaterdag staat hij voor de 60 families klaar. Onvermoeibaar en vol energie en aandacht voor ieder persoon en iedere familie. Daarnaast is hij doordeweeks bezig met de administratie, doneert hij overgebleven eten aan BuurtBuik en voert hij gesprekken met families over hun huidige financiële situatie. 

Ook was hij van 2018 tot 2021 vrijwilliger bij het Diaconessenhuis als vervoerder van patiënten. Iedere dinsdagmiddag was hij aanwezig bij het patiëntenvervoer. In zijn jonge jaren was hij vooral actief bij de Utrechtse Rugbyclub (URC). Deze club werd in 1967 opgericht. In de eerste decennia van het bestaan van de club is hij zeer actief geweest in de opbouw van de club. Dit vrijwilligerswerk bestond uit het verzamelen en wegbrengen van oud papier en het draaien van bardiensten. Dat laatste doet hij nog steeds 1 avond per maand.

In de gemeentepolitiek van de gemeente Vleuten-De Meern in de jaren '70 en '80 speelde Diny van der Leest-Brand een essentiële rol. Als ondersteuner van de raadsfractie van het CDA heeft zij zich ingezet voor de ontwikkeling en het welzijn van de lokale gemeenschap. 

Vanaf 1973 is zij vrijwilliger bij de Protestantse wijkgemeente De Meern. Hier fungeert zij als gastvrouw en verzorgt zij rondleidingen. Verder was zij onder andere ouderling, wijkvertegenwoordiger, heeft zij bijgedragen aan de totstandkoming van het jubileumboek en verzorgde zij liturgische diensten bij het seniorencentrum De Zonnewijzer.

Sinds 1990 is zij verbonden aan de Historische Vereniging Vleuten, De Meern, Haarzuilens en Leidsche Rijn. Zij is gastvrouw in het museum en (co)auteur van vele artikelen en boeken. Ook verzorgt zij lezingen. 

Mevrouw Lenstra-Aardal is een toonaangevend wetenschapper op het gebied van toegepaste wiskunde en theoretische informatica. Dit leidde tot een internationaal erkende wetenschappelijke carrière. Haar onderzoek op het gebied van integer en combinatorische optimalisatie kent toepassingen op bijvoorbeeld het gebied van logistiek en het stationeren van ambulances en traumahelikopters in Nederland en Noorwegen. Op deze wijze draagt zij letterlijk met wiskunde bij aan het redden van mensenlevens. 

Prof. Dr. Lenstra-Aardal was van 2004 tot 2008 senior onderzoeker bij het centrum Wiskunde & Informatica in Amsterdam. Zij maakte daar algoritmen voor betere locaties voor voorzieningen, zoals banken of elektriciteitscentrales. Tussen 2005 en 2008 was ze ook verbonden aan de Technische Universiteit Eindhoven als parttime hoogleraar. In 2008 werd zij benoemd tot hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft. 

Mevrouw Lückmann-Meijer ontving haar onderscheiding op Curaçao uit handen van de gouverneur. Ze heeft een indrukwekkende carrière opgebouwd in de kunst- en cultuursector. Zij is op dit moment al maanden op het eiland in verband met haar inzet voor een permanente tentoonstelling in het Joods Cultureel Historisch museum. 

Mevrouw Lückmann-Meijer is sinds 2011 eigenaar van Ricu Productions. Ze is cultureel ondernemer in erfgoed en museale projecten, gespecialiseerd in de Caribisch-Nederlandse cultuureducatie. Ze werkt aan het behoud en de presentatie van de geschiedenis. Lückmann-Meijer werkt zowel vanuit Utrecht als vanuit Willemstad. 

Ook is ze oprichter en directeur van de Stichting De Cultuurkameleon. Van 2017-2023 initieerde en ontwikkelde zij allerlei projecten rondom George Maduro, zoals tentoonstellingen, lespakketten en een stripboek.

In september 2006 startte Petra Luiken als vrijwilliger bij Stichting PANN. PANN is een Utrechtse LHBTQIA+-organisatie, opgericht in 1969, met als doel een bijdrage te leveren aan de emancipatie van LHBTQIA+’ers en LHBTQIA+-jongeren in het bijzonder. PANN organiseert daarom maandelijks feesten en maatschappelijke evenementen om jongeren op een sociale en laagdrempelige manier met elkaar in contact te laten komen. Ze was hier actief tot 2017. 

Van 2011 tot eind 2013 was ze voorzitter van stichting RZ2013 (Roze Zaterdag), de stichting die Roze Zaterdag 2013 Utrecht organiseerde. Ook was zij van 2014 tot 2017 jurylid voor de Annie Brouwer-Korf Prijs. Deze prijs wordt uitgereikt aan personen, organisaties, initiatieven of projecten die zich op bijzondere wijze inzetten voor de acceptatie en zichtbaarheid van de Utrechtse lhbtiqa+ gemeenschap. Ook is ze vanaf 2021 initiatiefnemer en organisator van Utrecht Queer Culture Festival.

Rhoïnde Mijnals-Doth is voorzitter van de Samen Kerk in Nederland (SKIN), een landelijke koepelorganisatie voor internationale en migrantenkerken met meer dan 190 aangesloten gemeenschappen. Ze zet zich in voor het verbinden van deze kerken en het vertegenwoordigen van de christelijke migrantengemeenschappen in Nederland. Sinds 1998 is mevrouw Mijnals actief als predikant bij de Evangelische Broeder Gemeenschap (EBG). 

In 2023 werd zij verkozen tot bisschop en ze is daarmee de eerste vrouwelijke bisschop voor de EBG. Vanaf 2013 vertegenwoordigt zij de EBG in de Stichting Heilzame Verwerking van het Slavernij. Daarnaast zet mevrouw Mijnals zich in voor eenzame ouderen door hen actief te betrekken bij kerkelijke activiteiten. Ook verzorgt zij jaarlijks de kerstviering bij sportvereniging SV Faja Lobi KDS.

Martine Onderdijk heeft zich jarenlang ingezet als vrijwilliger en bestuurder binnen de Marcuskerk in Utrecht. Vanaf 1980 heeft zij zich 16 jaar ingezet voor de kindernevendiensten, waarbij zij deze kerkdiensten voor kinderen coördineerde en organiseerde. In 2007 werd zij lector in de Marcuskerk, een rol die zij na de fusie in 2018 met de Nicolaïkerk is blijven vervullen. 

Sinds 2015 is zij ook diaken in de Nicolaïkerk, waar zij bovendien als voorzitter van de diaconie een rol speelt. Ze is actief betrokken bij de zondagse erediensten en de werkgroep liturgie. Daarnaast organiseert zij onder andere inzamelingen voor de Voedselbank, ondersteunt zij buurthuizen, Amnesty schrijfacties en Kerk in Actie en zet zij zich in voor hulp aan vluchtelingen en oorlogsslachtoffers. Ook is zij jaarlijks betrokken bij de dodenherdenking in de wijk. 

Daarnaast was Martine Onderdijk van 1980 tot 2016 vrijwilliger bij de pastoraatgroep van voormalig verzorgingstehuis Tolsteeg. Hier hielp zij de bewoners naar de kerkdienst te komen en diende zij van 2000 tot 2016 regelmatig als organist.  

Van 1991 tot 2009 was professor dr. Osseweijer als wetenschapper werkzaam aan de TU Delft. Ze was 1 van de drijvende krachten achter de totstandkoming van het publiek-private consortium Kluyver Centre for Genomics of Industrial Fermentation, waar zij van 2002 tot 2013 directeur was. Dit centrum maakte gebruik van microbiële genomica (een onderzoeksgebied in de moleculaire biologie dat zich bezighoudt met genomen: een volledige genetische samenstelling van een organisme). 

Als directeur ontwikkelde zij de onderzoekslijn genomics and society, waarmee zij een begin maakte met de integratie van sociale wetenschappen en biotechnologie en haar interdisciplinaire onderzoek voor een duurzamere toekomst. 

Nu coördineert zij het Water Mining Consortium, een samenwerking van 38 academische en industriële partners uit 12 landen,. Dit consortium ontvangt 19 miljoen euro van de Europese Unie. Er wordt onder andere samengewerkt aan wereldwijde toegang tot schoon drinkwater en duurzaam waterbeheer.

Shashi Paudyal zet zich tot de dag van vandaag met hart en ziel in om de sociaal-economische situatie in zijn geboorteland te verbeteren. Zo heeft hij in 2006 de stichting Nepal Development Academy opgericht. Deze stichting heeft als doel om enerzijds kansarme Nepalezen in Nepal te helpen en anderzijds de Nepalezen in Nederland te helpen met integratie in de Nederlandse samenleving. 

Verder is hij medeoprichter en beschermheer van Stichting Nepal Music Foundation. De stichting is in Amsterdam actief en probeert door middel van muziek, dans, yoga en meditatie bij te dragen aan integratie, sociale cohesie en verbinding. 

Ook is hij vanaf 2008 bestuurslid van Stichting Bal Sewa ('kinderhulp' in het Nepalees). Deze stichting richt zich op onderwijs voor kansarme Nepalezen in afgelegen gebieden van Nepal. En vanaf datzelfde jaar was hij onder meer vrijwilliger bij stichting Light of Life. 

Gerard de Rooij uit De Meern zet zich al 40 jaar in voor het behoud en zorg van de katholieke begraafplaats in De Meern. Tot zijn pensionering in 2008 was hij werkzaam als begraafplaatsonderhouder bij de gemeente Utrecht. De katholieke begraafplaats is een ontmoetingsplaats voor nabestaanden. Dankzij het werk van de heer De Rooij blijft de begraafplaats een mooie plek. Hij is dagelijks aanwezig om de onderhoudswerkzaamheden uit te voeren. 

Sinds 2007 is Margaret Schot uit Vleuten wekelijks actief bij stichting Dierenweide Vleuten. Zij verzorgt hier de dieren en maakt hun verblijven schoon. Vanaf 2014 werd ze daarnaast ook hulpkracht in buurthuis De Schakel in Vleuten. Zij is daar vrijwilliger voor de bardiensten en helpt onder andere bij het klaarmaken van de tafels voor het gezamenlijke maandelijkse diner voor ongeveer 30 tot 40 eters. Het doel van deze gezamenlijk maaltijd is om te praten met eenzame dorpsgenoten om zo hun isolement te doorbreken en te verminderen. Indien nodig volgt er een afspraak maken met dorpsgenoten die aangeven eenzaam te zijn.

Paul Simons is al bijna 40 jaar docent Maatschappijleer & Maatschappijwetenschappen op het Minkema College in Woerden. Hij vindt het belangrijk en ziet het als zijn verantwoordelijkheid de kinderen te vormen tot democratische burgers. Hij heeft op het Minkema College een nieuw vak opgezet: maatschappijwetenschappen. Hij heeft in zijn vrije tijd 40 katernen met 10 werkboeken voor dit vak geschreven, omdat hij vond dat de bestaande leermethode niet aansloot bij zijn visie. Ook organiseert hij in zijn eigen tijd leeractiviteiten die zijn leerlingen ervaringen geven op het gebied van burgerschapsvorming. 

Dankzij zijn inspanningen heeft het Minkema College een reputatie opgebouwd op het gebied van burgerschapsonderwijs. Ook zet hij zijn netwerk in om samen met zijn leerlingen in gesprek te gaan met vooraanstaande figuren, zoals kamerleden, ministers en strafrechters. En hij organiseerde bijzondere excursies, zoals een bezoek aan het Europees Parlement en het hoofdkwartier van de NAVO.

Al sinds 1985 (39 jaar) is mevrouw Staals actief bij Stichting Paal '45. Deze stichting zet zich in voor het behoud van het authentieke karakter van de kern van Haarzuilens (gemeente Utrecht). Als medeoprichter heeft mevrouw Staals een belangrijke rol binnen de stichting. 

In 1997 nam mevrouw Staals het initiatief om een Tangent club in Nederland op te richten, een vereniging die draait om het bevorderen van vriendschap tussen vrouwen. Hoewel het concept destijds nog onbekend was in Nederland, heeft zij actief gelobbyd om de oprichting mogelijk te maken. Dit leidde in 1999 tot de oprichting van Tangentclub De Haar, de eerste Tangentclub in Nederland. Mevrouw Staals is nog altijd betrokken bij de vereniging en organiseert de maandelijkse bijeenkomsten. Daarnaast onderhoudt zij de contacten met de 'zuster'clubs in binnen- en buitenland. 

Ook is mevrouw Staals actief als vrijwilliger bij Stichting Vier het Leven, een organisatie die ouderen in contact brengt met de maatschappij door het organiseren van culturele activiteiten. Daarnaast is mevrouw Staals sinds enige jaren enthousiast gastvrouw bij de Plusbus Erop Uit. Deze stichting organiseert busreisjes voor inwoners van 55 jaar en ouder uit de Utrechtse gemeenten.

Alex van Stam zet zich al vele jaren vrijwillig in bij diverse organisaties in de stad. Zo was hij actief bij Sport- en Evenementencomplex Merwestein in Nieuwegein. Sinds 2000 is Alex van Stam steward bij FC Utrecht. Sinds 2011 is hij vrijwilliger bij De Wilg, een organisatie die mensen met een verstandelijke en/of psychische beperking ondersteunt om actief deel te nemen aan de maatschappij. Hij voert verschillende werkzaamheden uit, zoals schoonmaakwerkzaamheden en draait hij muziek op feesten en festivals. 

Sinds 2014 is hij vrijwilliger bij buurtcentrum Hart van Noord en buurtcentrum Sterrenzicht. In buurtcentrum Hart van Noord is hij assistent-beheerder onder begeleiding van een collega. Hij doet allerlei huishoudelijke klussen. Ook beheert hij in de zomer het spetterbad voor kinderen in zijn wijk. 

Margriet Stuurman ontvangt haar onderscheiding voor haar buitengewone verdiensten voor de stichting New Dutch Connections (NDC) die zij, samen met haar echtgenoot Bright Richards, in 2004 heeft opgericht. Hij ontving hiervoor in 2024 een koninklijke onderscheiding. 

Stichting NDC heeft als doel om vluchtelingen in Nederland, ongeacht hun verblijfsstatus, te ondersteunen bij het vinden van een nieuw perspectief in hun leven. De stichting brengt (ex-) vluchtelingen in contact met diverse mensen uit het hele land, waaronder politici en bekende personen, waardoor hun netwerk aanzienlijk wordt vergroot. Dit uitgebreide netwerk vergroot de kansen voor nieuwkomers om een plek in de maatschappij te vinden. 

Margriet Stuurman heeft aan de wieg gestaan van deze programma's die nieuwkomers de mogelijkheid bieden zich te ontwikkelen en die landelijke bedrijven en organisaties in staat stellen nieuwkomers hun talenten, kennis en ervaring te laten presenteren. 

Henny van Veenendaal heeft zich ruim 40 jaar actief ingezet voor sportvereniging Eminent Boys (voetbal), waarvan de laatste 25 jaar als voorzitter. Henny van Veenendaal begon als trainer/coach en vanaf 1992 als bestuurslid Technische Zaken. 

Als voorzitter heeft hij zich ingezet om de vereniging zelfstandig en financieel gezond te houden. Naast het samenstellen van de elftallen, het aantrekken van trainers en het op peil houden van het ledenaantal hield hij zich ook bezig met het onderhoud van de velden en het clubhuis. Daarnaast voerde hij de gesprekken met de KNVB en de gemeente Utrecht. In 2024 heeft hij bij zijn afscheid als voorzitter van de club, de Sportpenning van de gemeente Utrecht ontvangen.

Sinds 1977 besteedt Bas Verheul uit Vleuten ongeveer 10 uur per week aan zijn taken bij tafeltennisvereniging T.T.V. Fletio. Naast zijn bestuurlijke verantwoordelijkheden heeft hij regelmatig artikelen geschreven voor het weekblad VARnws, zoals wedstrijdverslagen, wervingsartikelen om nieuwe leden aan te trekken en aankondigingen van geplande activiteiten. Ook is hij lid van verschillende commissies.

Van 1994 tot 1992 was hij voorzitter van de vereniging en sinds 1992 bekleedt hij verschillende functies binnen het bestuur, waaronder die van penningmeester.

Daarnaast is hij van 2002-2007 penningmeester geweest van de parochiële Caritas Instellling van de Parochie Licht van Christus in Vleuten.

Arnold Vlaardingerbroek is al sinds 1973 organist en pianist bij het Apostolisch Genootschap. Gedurende 51 jaar heeft hij de muzikale omlijsting verzorgd van de diensten op zondag en in het verleden ook op woensdag. Zijn betrokkenheid gaat verder dan alleen het spelen van muziek. Hij begeleidt ook diverse koren, neemt actief deel aan vergaderingen en verzorgt de muzikale begeleiding bij zowel reguliere diensten als uitvaarten. 

Omdat er steeds minder organisten beschikbaar zijn, wordt hij vaak gevraagd om ook in omliggende gemeenschappen te spelen. Hij volgt iedere 3 weken, op eigen kosten, orgelles om zichzelf voortdurend te verbeteren en zijn spel op het hoogste niveau te houden.

Marjan Wijers is decennialang actief betrokken (zowel bezoldigd als onbezoldigd) bij het proces voor de verbetering van vrouwenrechten én de rechten van sekswerkers. Ze staat slachtoffers van mensenhandel bij. Ook zet ze zich volledig in om stigma en discriminatie van sekswerkers tegen te gaan. Daarnaast heeft ze een belangrijke bijdrage geleverd aan de verbetering van de maatschappelijke, juridische en arbeidspositie van sekswerkers. 

Haar inzet voor de mensenrechten wordt verder geïllustreerd door haar rol op internationaal vlak, waaronder haar deelname aan de NGO-delegatie tijdens de onderhandelingen over het VN-mensenhandel protocol. Van 2004-2024 is zij lid en vanaf 2026 bestuurslid van Committee on the Elimination of Discrimination against Women (CEDAW). Het CEDAW-comité houdt toezicht op de naleving van het Vrouwenverdrag. Elke 4 jaar moeten staten die het verdrag geratificeerd hebben, zich verantwoorden naar het comité over wat zij gedaan hebben in de bestrijding van discriminatie tegen vrouwen en in het verbeteren van hun positie. Met name de verwarring tussen sekswerk en mensenhandel wordt bestreden. 

Daarnaast was zij van 2007 tot 2021 lid van de adviescommissie van Proud (vereniging voor sekswerkers) en van 2009 tot 2015 coördinator bij de Vereniging Vrouw en Recht, waar zij coördinator was van werkgroep Vrouwen en Migratierecht.

Sinds 1980 is Ria van Wijnbergen lid en ambassadeur van Aktie voor Aktie. Aktie voor Aktie is een vereniging die ruim 40 jaar kinderen uit de armste gezinnen helpt zich te ontwikkelen en een menswaardig bestaan op te bouwen. Zij werken met lokale hulpverleners, vooral in Brazilië en Malawi, maar ondersteunen ook projecten in Guatemala en de Dominicaanse Republiek. 

Vanaf 1995 heeft zij 10 jaar lang gemiddeld 5 uur per week gekookt voor eenzame buurtbewoners in de Utrechtse wijk Wijk-C. In diezelfde periode was zij onder andere begeleidster bij vakanties in binnen- en buitenland voor (jong)volwassenen met een verstandelijke beperking. 

Mevrouw Van Wijnbergen is momenteel nog actief als vrijwilliger bij het Johannes Hospitium te Vleuten en bij een kleinschalig vakantiepark voor mensen met een lichamelijke beperking en/of chronische ziekte en hun familie en vrijwilliger bij de pelgrimsherberg L 'Esprit du Chemin te Frankrijk.